Sein (være) i nutid
Haben (have) i nutid
Werden (blive)
Können (kunne)
Bonus
100

Sein i 1. person, ental

Ich ‘bin’

100

Haben i 1. person, ental

Ich ‘habe’

100

Werden i 3. person, ental

Er/sie/es ‘wird’

100

Können i 3. person, ental

Er/sie/es ‘kann’

100

Hvordan siger man ‘det ved jeg ikke’ på tysk?

Das weiß ich nicht

200

Sein i 1. person, flertal

Wir ‘sind’

200

Haben i 3. person, ental

Er/sie/es ‘hat’

200

Werden i 1. person, flertal

Wir ‘werden’

200

Können i 1. person, flertal

Wir ‘können’

200

Hvordan siger man ‘at have’ på tysk?

Zu haben

300

Sein i 2. person, ental

Du ‘bist’

300

Haben i 2. person, ental

Du ‘hast’

300

Werden i 2. person, ental

Du ‘wirst’

300

Können i 2. person, ental

Du ‘kannst’

300

Hvordan siger man ‘det forstår jeg ikke’ på tysk?

Das verstehe ich nicht

400

Sein i 3. person, flertal

Sie/sie ‘sind’

400

Haben i 3. person, flertal

Sie/sie ‘haben’

400

Werden i 3. person, flertal

Sie/sie ‘werden’

400

Können i 3. person, flertal

Sie/sie ‘können’

400

Hvordan siger man ‘at være’ på tysk?

Zu sein

500

Sein i 2. person, flertal

Ihr ‘seid’

500

Haben i 2. person, flertal

Ihr ‘habt’

500

Werden i 2. person, flertal

Ihr ‘werdet’

500

Können i 2. person, flertal

Ihr ‘könnt’

500

Hvordan siger man ‘jeg taler kun dansk’ på tysk?

Ich spreche nur danisch

M
e
n
u